Clock & Translate

17 Οκτωβρίου 2012

Αν είχαμε Ελληνική κυβέρνηση …


     ΔΕΝ θα βρισκόταν σε κάθε της βήμα απέναντι στους Έλληνες, αλλά δίπλα τους. Θα παρείχε προστασία, δεν θα την πούλαγε. Θα παρείχε εκπαίδευση, δεν θα την κοστολογούσε. Θα παρείχε υγεία, δεν θα την εμπορευόταν. Θα παρείχε ελεύθερη μετακίνηση, δεν θα την εμπόδιζε. Θα προέτρεπε στην ελευθερία του λόγου, δεν θα φίμωνε. Θα συζητούσε, δεν θα διέταζε. Θα μαχόταν για τα συμφέροντα του Έθνους, δεν θα τα υπονόμευε. Θα ένωνε την χώρα, δεν θα την διαιρούσε. Θα άμβλυνε τις αντιθέσεις, δεν θα τις όξυνε.   


- Θα διερευνούσε οποιαδήποτε υπάρχουσα διαφορετική λύση και θα ενεργούσε πολύ πιο γρήγορα και αποτελεσματικά, πριν φτάσουμε στο υποτιθέμενο αδιέξοδο του ΔΝΤ. Το ότι φτάσαμε εκεί δεν ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, αλλά η παρά φύσιν.

- Δεν θα συκοφαντούσε τη χώρα σε ολόκληρη την υφήλιο και μάλιστα διαμέσου του ίδιου του πρωθυπουργού της και του υπουργού Οικονομίας. Δεν θα μπορούσε με πιο επίσημο τρόπο να ζητήσει την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού.

- Θα φρόντιζε να μην ακυρώσει συμφωνίες όπως ο αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη από την επόμενη της εκλογής της. Συμφωνίες που όχι μόνο θα απέφεραν τεράστιο οικονομικό όφελος, αλλά και πιθανόν να εξασφάλιζαν σταθερότητα στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης και όχι μόνον.

- Θα προνοούσε να είχε πάρει τα χρήματα που χρειαζόταν η χώρα για ολόκληρο το 2010 με εμπροσθοβαρή δανεισμό, όταν το επιτόκιο δανεισμού της κυμαινόταν σε άκρως φυσιολογικά επίπεδα τον Ιανουάριο του 2010 και οι περιβόητες αγορές της διέθεταν περί τα 40 δις ευρώ. Με τον τρόπο αυτόν θα κέρδιζε πολυτιμότατο χρόνο ενισχύοντας αποφασιστικά τη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας απέναντι σε κερδοσκοπικές και εκβιαστικές πρακτικές. 

- Δεν θα δεχόταν με κανέναν τρόπο, να εισάγει τον Λαό της σε έναν φαύλο κύκλο υπανάπτυξης και νεοφιλελεύθερης φτώχειας, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τις απεχθείς δόσεις των τραπεζών και των δανειστών της. Θα έβαζε το συμφέρον και την προστασία των πολιτών πάνω από τις απάνθρωπες απαιτήσεις των οικονομικών και προσφιλών σε αυτήν χρηματοπιστωτικών κύκλων.

- Δεν θα στοχοποιούσε και δεν θα καταργούσε, εν μία νυκτί, όλα όσα έχει κερδίσει ο εργαζόμενος ελληνικός λαός δεκαετίες πριν για την αξιοπρεπή διαβίωση του, παρουσιάζοντάς τα εντέχνως ως εμπόδιο για την πρόοδο της χώρας.

- Δεν θα δεχόταν να φορτώσει τα βάρη των αποφάσεών της στις πλάτες των συνταξιούχων και των αδύναμων γενικά κοινωνικών στρωμάτων της χώρας, αφαιρώντας συντάξεις και μισθούς και ανεβάζοντας κατακόρυφα όλους τους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες καθημερινής διαβίωσης.

- Δεν θα καταπατούσε το σύνταγμα και τους νόμους της χώρας, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει στο ακέραιο απεχθή δάνεια και κατ’ επέκταση ξένα προς το ελληνικό Έθνος συμφέροντα.
  
- Δεν θα διεκδικούσε, μέσω των δημοσιογράφων της το αλάθητο, σε ό, τι μα ό, τι έχει πράξει στο χρονικό διάστημα που κυβερνά. Δεν είναι δυνατόν, ακόμα και στατιστικά, να κάνουν πάντοτε λάθος όσοι αντιδρούν και ποτέ, μα ποτέ και σε τίποτα να μην κάνει λάθος η κυβέρνηση.

- Δεν θα μοίραζε στη μέση το Αιγαίο, απεμπολώντας κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

- ΔΕΝ θα έβαζε υποθήκη την ίδια την χώρα και τους Έλληνες (πράγμα πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά), σε περίπτωση που δεν μπορέσει να ανταποκριθεί, έστω και σε μία δόση αυτού ή παλαιοτέρων απεχθών δανείων που σύναψαν ελληνικές κυβερνήσεις κατά καιρούς με αλλότριες δυνάμεις. 

Στόχος τους δεν ήταν ποτέ, ούτε και είναι, η οικονομική ανάταξη και η έξοδος της χώρας από την κρίση, που άλλωστε είναι τεχνητή καθ’ όλα. Στόχος όλων όσων συμβαίνουν, είναι ο διαμελισμός της Μητρόπολης του Ελληνισμού κατά τα πρότυπα της Γιουγκοσλαβίας με bonus την υφαρπαγή του τεράστιου υπ-εδαφικού και υποθαλάσσιου πλούτου της.

Ο Έλληνας δυστυχώς, έμαθε να μην αντιδρά όσο έχει κάτι να χάσει ή όσο πιστεύει πως έχει κάτι να κερδίσει. Τίποτα από τα δύο δεν ισχύει πια σήμερα. Σήμερα, επιχειρείται μια δίχως προηγούμενο συρρίκνωση του Ελληνισμού, μέσω της αθρόας εισβολής λαθρομεταναστών σε Ελλάδα και Κύπρο με την προκλητική ανοχή όλων των κυβερνήσεων.  Τώρα λοιπόν, αυτό που κινδυνεύει να χάσει ο Έλληνας δεν είναι τα 100, τα 200 ή τα 300 ευρώ τον μήνα. Αυτό που κινδυνεύει να χάσει είναι η ίδια του η πατρίδα, το χώμα που πατά και η ίδια η υπόσταση του Έθνους του. 

Γράφει ο Ελεύθερος Σκοπευτής

Σχολιάστε:

Blogger Widgets